- tintinnum
- tintinnum, i, n. [tintinno], a jingling, tinkling, Ven. Carm. 2, 20, 49.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.
PECUNIA Dea — Augustin. l. 4. de Civ. Dei. c. 21. Deaepecuniae commendabantur ut pecuniosi essent: eôdem ibid. teste, Aesculnaum, et eius filium Argentumum Deos habebant antiqui. De his vide versus elegantes Menandri, qui exstant apud Stobaeum in ratione, quae … Hofmann J. Lexicon universale
TINTINNABULUM — a tinnitu, quem, dum pulsatur, edere solet, nomen nactum est: Tinnitus autem est aeris: unde ex aere primum, mox ex aere, stanno, plumbo argentoque nonnumquam admistis, fieri consuevêre Tintinnabula, magni inter homines usus, sive profana, sive… … Hofmann J. Lexicon universale
tintouin — Tintouin, m. acut. Est un nom imité du chifflement qui se fait aux ventricules du cerveau et corne issant par les oreilles, et vient de tinter, aussi les Latins appellent tel Tintouin, Tinnitus aurium, Tintement d oreilles. Et parce que tel… … Thresor de la langue françoyse